در باب زمانه و کارنامه گروه موسوم به فرقان، تاکنون آثاری متنوع به بازار نشر آمده است و پژوهشی که هم اینک در باره آن سخن می‌رود، یکی از آنهاست. «گروه فرقان» از سوی علی کردی تألیف شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در توصیف محتوای این اثر، به نکات ذیل اشارت برده است:
«در تاریخ تفکر و زندگی بشر دو جریان کلی حق و باطل وجود دارد، اما گاه اتفاق می‌افتد که گروه‌هایی از جریان باطل، در جهت حیثیت حق بهره‌برداری می‌کنند و لباس حق بر خود می‌پوشند! آن‌ها مصرانه خود را حق طلب معرفی می‌نمایند و از جریان حق برای هویت‌سازی خود مدد می‌گیرند، در حالی که نماد‌هایی از جریان باطل هستند و تشخیص آن‌ها به دشواری صورت می‌گیرد. این شاخه از جریان باطل، چون اهل تلبیس و پنهان کاری هستند، هر لحظه می‌توانند به شکل جدیدی خودنمایی کنند و فکر و احساسات آن‌ها دائماً تحت تأثیر وسوسه‌های انحرافی است. هر چند تمام باطل‌گرایان با دین و دینداری دشمنی می‌ورزند، اما این جریان حق‌نما، مدعی پیروی از دین است. به رغم ادعای حق‌طلبی‌شان، یکی از ویژگی‌های بارز آنان، دوستی با دشمنان حق و دشمنی با دوستان حق است. جریان باطل حق نما، دوستان خود را از دشمنان خدا و دین گزینش می‌کند! همین ویژگی است که حق‌طلبان باید در راستای افشای اهل باطل حق‌نما از آن استفاده کامل نمایند. اهل باطل حق‌نما، فرجام تحقیر‌آمیزی دارند و خواری و حقارت در انتظار آنان است. در عرف سیاسی جامعه ما، به گروه‌های منشعب از جریان باطل که حق‌نمایی می‌کنند، التقاطیون گفته می‌شود. التقاطیون خود را حق می‌پندارند و بر باطل بودن خود، اعتقادی ندارند. آنان قاطعانه با جریان حق درگیر می‌شوند، در حالی که جریان نفاق به عیب‌جویی و تمسخر مؤمنین می‌پردازد. اغلب تهدیدات التقاطیون از نوع سخت افزاری است و خود بزرگ‌بین، لجوج، بدبین و ستیزه‌جو هستند. التقاطیون در معنویت و عبادت، سرسخت و سطحی هستند. در واقع نمونه تاریخی التقاطیون، خوارج عصر امیرالمؤمنین (ع) را به ذهن متبادر می‌کند که سرسختانه از باطل خود در لباس حق دفاع می‌کردند. در فضای سیاسی قبل و به ویژه بعد از انقلاب اسلامی، گروه فرقان به رهبری اکبر گودرزی، از مصادیق بارز خوارج عصر حاضر هستند. گودرزی فعالیت‌های مذهبی خود را در مساجد جنوب تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۵۵ به مسجد خمسه قلهک راه یافت. در این مساجد، شروع به جذب نیرو کرد و تأثیر بسزایی بر افکار و اندیشه‌های جوانان و نوجوانان این مساجد گذاشت. اکبر گودرزی به ترجمه و تفسیر آیات قرآنی اقدام می‌نمود و از روایات اهل بیت (ع) کمترین استفاده‌ای در تفسیر نمی‌کرد! او در واقع، روش نوینی در تفسیر غلط و بر اساس سلیقه شخصی ارائه داد. وی که شدیداً از شریعتی و بنیانگذاران اولیه سازمان مجاهدین خلق ایران (منافقین) تأثیر گرفته بود، تلاش می‌کرد تا تفسیری مادی و انقلابی از قرآن و اصول اعتقادی اسلام ارائه دهد و این برداشت‌ها را به نام ایدئولوژی توحیدی به هوادارانش عرضه می‌کرد. گروه فرقان پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در ضدیت با روحانیت مبارز و آگاه، مشی بسیار رادیکال و تندی علیه انقلاب اتخاذ کرد. اوج دشمنی‌های فرقان با انقلاب اسلامی در ترور شخصیت‌های اسلامی و انقلابی تجلی یافت. در رویکرد تروریستی گروه فرقان، افرادی چون: استاد مطهری، دکتر مفتح، آیت‌الله قاضی طباطبایی و حاج مهدی عراقی به درجه رفیع شهادت نائل آمدند و شخصیت‌هایی چون: آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، آیت‌الله ربانی شیرازی و حسین مهدیان، مجروح کینه‌توزی‌های فرقان شدند....»
