جوان آنلاین: پدر و مادر عزیزم! من جوانم. قدرت ریسک بالایی دارم، جسارت دارم و دل را به دریا میزنم، دوست دارم موسیقی را با صدای نسبتاً بالا گوش کنم، به فیلم خیلی علاقه دارم و افراطی میروم سینما و در خانه دائماً فیلم میبینم، با افراد مختلف معاشرت میکنم تا فرد دلخواه و رفیق صمیمی خودم را داشته باشم، اهل کافه و رستوران رفتن با دوستانم هستم، پرخوابم و شاید با ۹ ساعت خواب خستگیام در برود و سرحال شوم، دوست دارم عشق و دوست داشتن را تجربه کنم و از آن لذت ببرم، در اکثر مواقع به آخر چیزی فکر نمیکنم. در لحظه زندگی میکنم، زود دلگیر میشوم، قهر میکنم و خسته میشوم، جویای نام و شهرت هستم، دوست دارم هم مادی و هم معنوی زودتر به جایی برسم و برای رسیدن به همه چیز کمی عجولم، سر پر شور و دل دریایی دارم، دوست دارم متفاوت زندگی کنم و این تفاوت به من انرژی میدهد، خیلی صبر و حوصله ندارم و مشکلات سریع خستهام میکند، دوست دارم سریع به نتیجه برسم و اگر به نتیجه نرسم زود ناامید میشوم و دست از تلاش دوباره میکشم، رگ گردنم برای مبانی اعتقادیم باد میکند، تفکیک اصل از فرع برخی مواقع برایم سخت میشود، هیجان را دوست دارم و....
اینها ویژگیهایی است که به جوان و جوانی منتسب میکنند. تند و کم عمق، پرشور و هیجان و ریسک پذیر، بلند پرواز و پر انرژی، آرمانگرا و کم تحمل و....
شاید اینها درنگاه اول خصلتهای خوبی نباشد، اما همه ما خواسته یا ناخواسته درگیر تمام این خصلتها بودهایم و از آن گذر کردهایم که گذر و تجربه آنها از ما فرد جدیدی با خصلتهای جدید ساخته است. این است که میگوییم زمانه آدمها را صبورتر میکند. جوانی به همان اندازه که با این خصلتهای شاید منفی روبه رو باشد، اما با چنان انرژی همراه است که شاید در هیچ دوره سنی دیگر تکرار نشود و همان خصلتهای ظاهراً منفی در ترکیب با این انرژی، گاهی حرکتآفرین و سازنده میشود. کودکی، نوجوانی و جوانی را همه ما داریم، داشتیم یا خواهیم داشت و در نهایت همه کسانی که این دوره را رد میکنند در نهایت فرزندانی دارند که پس از گذر از مرحله کودکی و نوجوانی به جوانی ختم میشود. شیوه رفتار صحیح و درک و هویت بخشی به فرزندان جوان تمام ماجرای عبور از پل جوانی است. رفتاری که منتج به رفاقت جوان ما با والدین شود تا فاصله از خانه به کمترین حد خود برسد و خوب و بد ماجرا در کانون گرم و سالمی به نام خانواده حل شود.
شاید همواره نصایح وحرف و پند و اندرز به والدین را در این زمینه شنیدهایم، اما این بار و در سطور فوق سعی کردهایم با بیان برخی موضوعات از زبان جوانها بگوییم تنها این جوان شما نیست که رفتارهای خاصی را از خود بروز میدهد، بلکه این خاصیت جوانی است که درگیر این جملات و خواستهها ونیازها باشد، پس باید او را درک کنید و همراهش باشید.
امام صادق (ع) میفرمایند: جوانان را دریاب، زیرا که آنان سریعتر به کارهاى خیر روى مى آورند.
امام على (ع) نیز میفرمایند: آداب و رسوم خود را به فرزندانتان تحمیل نکنید، زیرا آنان براى زمانى غیر از زمان شما آفریده شدهاند.
ایشان در جایی دیگر میفرمانید: جوانان را به مباحثه و مناظره و میانسالان را به اندیشیدن و پیران را به سکوت، فرمان دهید.
امیرالمؤمنین (ع) در حدیثی دیگر میفرمایند: هرگاه جوانی را توبیخ کردى، برخى خطاهاى او را نادیده بگیر تا توبیخ تو او را به مقابله وادار نسازد.
پیامبر (ص) نیز میفرمایند: براى جوانان در مجالس جاى باز کنید و امور نو و جدید را به آنان تفهیم کنید، چراکه این گروه جایگزین شما و درگیر مسائل جدید خواهند شد.
شاید این حدیث از پیامبر (ص) کلام آخر و حجتی باشد برای همه افراد در نوع و شیوه مواجه با جوانان خود که میفرمایند: نابودى جوانانتان را آرزو نکنید، گرچه بدىهاى بسیار در آنان باشد، زیرا آنان با آن بدىها چند دستهاند: یا توبه مى کنند و خداوند هم توبه آنان را مىپذیرد یا اینکه آفتها آنان را از پاى درمىآورد یا با دشمنى مىجنگند یا آتشسوزى را خاموش یا سیلى را سد مىکنند.