جوان آنلاین: عباس علویراد در کانال تلگرامی خود نوشت: وقوع بحرانهای اقتصادی یک قرن اخیر نظیر ۱۹۲۹، ۲۰۰۸ و ۲۰۲۰ را میتوان در سه مرحله تشریح نمود: مقدمه بحران، مدیریت بحران و بهبود اوضاع.
کاهش رشد اقتصادی، افزایش بیکاری و سقوط بازار سهام برخی از ویژگیهای مشترک بحرانهای اقتصادی یک قرن اخیر هستند که مردم دنیا آن را تجربه کردهاند. شاید کاهش رشد اقتصادی، افزایش شدید بیکاری و سقوط بازار سهام در بحران ۲۰۲۰ کرونا و سرعت فوقالعاده به اوج رسیدن آن برای بسیاری از مردم امروز دنیا بیشتر محسوس و ملموس باشد.
در مرحله دوم یعنی مدیریت بحرانهای اقتصادی، مردم دنیا شاهد واکنش سیاستگذاران و نسخههای آنها برای مدیریت بحران و حرکت به سمت بهبود هستند. به نظر میرسد در مرحله مدیریت بحرانهای اقتصادی، مردم دنیا میل زیادی برای عبور سریعتر از بحرانها و پیامدهای سخت آن از خود نشان میدهند.
درست در همین مرحله سیاستگذاران اقتصادی با درک میل زیاد مردم برای بهبود سریع پیامدهای ناگوار بحرانهای اقتصادی تلاش میکنند سیاستگذاریها و نسخههایی را ارائه نمایند که ممکن است ملاحظات زیستمحیطی را نادیده بگیرد.
برخی شواهد نشان میدهد در مرحله مدیریت بحرانهای اقتصادی اولویتهای مردم دنیا نیز میتواند تغییر کند. مثلاً اینکه بهبود رشد اقتصادی را به مراقبت بیشتر از محیطزیست ترجیح دهند. دادههای نظرسنجی گالوپ نشان میدهد در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ مردم ایالاتمتحده امریکا آشکارا حفظ محیطزیست را بر رشد اقتصادی بالاتر ترجیح میدادند، اما همین مردم امریکا با وقوع بحران مالی ۲۰۰۸ و به اوج رسیدن پیامدهای ناگوار آن در مارس ۲۰۰۹ در یک چرخش آشکار بهبود رشد اقتصادی را با ۵۱ درصد در مقابل ۴۲ درصد بر حفظ محیطزیست ترجیح دادهاند.
حالا درحالیکه زخمهای اقتصادی ناشی از بحران ۲۰۲۰ کرونا در سراسر دنیا بهطور کامل التیام نیافته، این پرسش مطرح میشود که جهان اولویت را به رشد اقتصادی میدهد یا رعایت ملاحظات زیستمحیطی؟ این موضوع هنگامی بااهمیتتر میشود که آخرین برآوردهای صندوق بینالمللی پول (IMF) نشان میدهد آهنگ رشد اقتصادی جهان در سال ۲۰۲۴ آهسته خواهد بود. علاوه بر اینکه رشد اقتصادی امریکا بهعنوان یکی از بزرگترین اقتصادهای جهان به حدود یک درصد در سال ۲۰۲۴ سقوط خواهد کرد.
آیا نبرد میان طرفداران بهبود وضعیت اقتصادی و ریکاوری رشد اقتصادی جهان به سطوح قبل از بحران کرونا با طرفداران مراقبت از محیطزیست بهعنوان اولویت اول به نفع طرفداران بهبود رشد اقتصادی خواهد شد؟ اگر اینگونه شود آینده محیطزیست جهانی و حق زندگی نسلهای بعدی در جهان چه خواهد شد؟