جوان آنلاین: هر ساله در این موقع سال بحث گرانی بلیت سینما داغ میشود و گمانه زنیها درباره افزایش قیمتها به اوج خود میرسد. در چند سال اخیر با افزایش بهای دلار، قیمت بلیت سینما نیز با افزایش روبهرو شده و به نظر میرسد در شرایط فعلی، افزایش قیمت در این حوزه، دستِ مردم را از سینماها کوتاه خواهد کرد.
سینمای ایران در چند سال اخیر، روزگار خوبی را سپری نکرده است. شیوع ویروس کوئید ۱۹ برای مدت زمانی نسبتا طولانی مردم را از سینماها دور کرد. پس از واکسیناسیون سراسری، مردم همچنان رغبتی به سینما رفتن نشان نمیدادند تا چراغ سالن سینماها حالتی نیمه روشن داشته باشد.
امسال نیز به خاطر وضعیت اجتماعی کشور، سینماها حالِ خوبی نداشتند. حال که پس از چند ماه، وضعیت استقبال مردم از فیلمها بهتر شده، زمزمهها مبنی بر افزایش قیمت بلیت سینما، دوباره مردم را از سالنها دور خواهد کرد. در حال حاضر بلیت سینما قیمتی ۴۵ هزار تومانی دارد که در مقایسه با رقم بلیتهای تئاتر و کنسرت، معقولتر و به صرفهتر به نظر میرسد. با این وجود همین رقم ۴۵ هزار تومانی، همچنان برای خانوادهای چهار نفره که میزان درآمدی بالایی ندارد، زیاد به نظر میرسد.
اما خبر بد اینکه همین رقم ۴۵ هزار تومانی در روزهای آینده افزایشی بیش از ۳۰ درصدی را تجربه خواهد کرد و به قیمتی بین ۶۰ تا ۷۰ هزار تومان خواهد رسید. این افزایش قیمت برای خانواده ایرانی که سینما جزو ارزانترین و در دسترسترین سرگرمیهایش در طول سال است، رقمی بالا و غیرمعقول خواهد بود.
از سوی سینماداران و تهیهکنندگان به گرانیِ افسارگیخته چند سال اخیر اشاره میکنند و میگویند هزینههای فیلمسازی در کشور بسیار افزایش یافته است. این هم حرف درستی است و نمیتوان چشمها را بر روی این واقعیت بست. علی سرتیپی از سینماداران و تهیهکنندگان با سابقه سینما درباره قیمت بلیت سینما چند روز پیش چنین گفت: «ما در مخمصهای گیر کردهایم که اگر بخواهیم قیمت بلیت را واقعی کنیم باید با توجه به تورم حداقل آن را به ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان برسانیم، ولی نمیتوانیم چنین کاری کنیم. شخصا معتقدم حداقل قیمتی که میتوانیم برای سال آینده تعیین کنیم تا بدون هیچ سودآوری سینما فقط بتواند خرج خود را بگذراند ۸۰ هزار تومان است.»
حرفهای سرتیپی نشان میدهد فشار اقتصادی بر روی سینماداران و تهیهکنندگان احساس میشود، ولی در چنین شرایطی باید چه کار کرد تا هم مردم و هم سینماداران و اهالی هنر متضرر نشوند؟ در چنین موردی که سینما به حضور و حمایت مردم نیاز دارد باید قدمی عقلانی جهت تشویق مردم به سینما رفتن برداشت.
در ایده اول این افزایش قیمت بیش از ۳۰ درصدی شوک بدی را به جامعه وارد خواهد کرد. چنین افزایش قیمتی در شرایط فعلی که مردم درگیر مشکلات اقتصادی هستند معقول به نظر نمیرسد. باز اگر با افزایش قیمت کمتری مواجه باشیم، اثر روانی گرانی بلیت کمتر خواهد شد. میتوان با یک خرد جمعی قیمت بلیت را در بازه قیمتی ۵۰ هزار تومان نگه داشت و از سوی دیگر به استقبال مردم از فیلمها دل بست تا آن خلا قیمتی جبران شود.
در ایده دوم اگر اصرار بر قیمتگذاری ۶۰، ۷۰ هزار تومانی وجود دارد، باید با طرح و برنامههای حمایتی، تعداد روزها و سانسهای نیمبها را افزایش داد. تجربه این کار در سالهای اخیر نشان داده، میزان استقبال مردم در روزهای نیم بها بسیار زیاد و چشمگیر است و همین نشان میدهد قیمت بلیت یکی از دلایل دوری مردم از سالنهای سینما به شمار میرود. در صورت گرانی بلیت اگر بتوان، روزهای نیمبها را به سه روز افزایش داد، باز میشود امیدوار ماند سینما در دسترس مردم و قشرهای پائین جامعه باقی خواهد ماند.
در راه حل سوم دولت و سازمان سینمایی باید پای کار بیایند و اجازه گرانی بلیت را ندهند و در عوض با دادن یارانه و سوبسید به کمک سینماداران بیایند. دولت هر ساله از چندین پروژه بزرگ سینمایی حمایت میکند که خیلی اوقات کیفیت این فیلمها به قدری پائین است که آن فیلم هزینه اولیهاش را هم در نمیآورد.
وزارت ارشاد در شرایط فعلی اقتصاد کشور، با همراهی مجلس میتواند بخشی از هزینههای حمایتیاش جهت ساخت فیلم سینمایی را به سمت حمایت از سینماداران و تماشاگران هدایت کند تا کسی متضرر نشود. گرانی بلیت سینما در نگاه اول شاید به سود سینماداران و تهیهکنندگان باشد، ولی در اصل با دور شدن مردم از سینما، آنها ضرر خواهند کرد.
سازمان سینمایی تا چند روز آینده باید موافقت خود را بابت افزایش بلیت سینما اعلام کند. فقط باید امید داشت قبل از هر اقدام و تصمیمگیری جهت افزایش قیمت بلیت، تمام راهکارهای مدنظر جهت حفظ و آشتی مردم با سالنهای سینما در نظر گرفته شود. چرا که فیلمها برای صندلیهای خالی اکران نمیشوند و مردم و مخاطبان سرمایه اصلی سینماها به شمار میروند.