یکی از طرحهای موسمی دوران انتخابات که اکنون به گل نشسته، طرح کارورزی فارغالتحصیلان بود؛ طرحی که فارغالتحصیلان دانشگاهی با ثبتنام در سامانه آن قرار بود جذب بنگاههای مختلف شوند.
حمایتنکردن دولت از این طرح در روزهای گذشته، صدای اعتراض برخی دانشجویان و فارغالتحصیلان را در مناطق مختلف درآورده است. این طرح پوشش ۷۰هزار نفر برای کل کشور را متعهد شده بود و ۹میلیارد تومان اعتبار نیز به آن اختصاص پیدا کرد، اما فقط ۲۰درصد آن تخصیص داده شد.
به گفته سعید دهقان، مدیر روابط کار استان تهران «تاکنون تنها ۱۲۷کارورز یعنی ۳/۳ درصد قرارداد منعقد شده! که باید تلاش کرد تا اعتبارات بیشتری پرداخت شود.» یعنی از آن ۷۰ هزار فارغالتحصیل فقط ۳/۳ درصد آنها با قرارداد شاغل شدهاند و بقیه طبق سلیقه کارفرما مشغول به فعالیت هستند.
در مورد مشوقهای دولتی هم هر واحد تولیدی که دارای کد کارگاهی است با جذب فارغالتحصیلانی که یکسال بیمهپردازی داشته باشند، دولت دو سال حق بیمه آنها را پرداخت میکند.
اما به گفته مدیرکار استان تهران، «در حالی که ۲۰درصد اعتبار مشوقهای بیمهای در صندوق کارآفرینی امید تخصیص داده شده، حتی یک نفر هم از طرف دستگاهها معرفی نشده است!»
سال گذشته دولت این طرح را به عنوان مهارتآموزی در محیط واقعی کسبوکار برای دانشجویان مدنظر قرار داد. از همان زمان انتخابات تا امروز بسیاری از دانشجویان از تبعیض در این طرح گلایه کردند. دانشجویان معتقدند، فقط افرادی خاص از طریق این طرح به شرکتها، مؤسسات و ادارات دولتی راه پیدا میکنند و افرادی که پارتی ندارند هم باید به دیگر مراکز بسنده کنند. بعد از انتخابات خبرهایی منتشر شد که بخش خصوصی هم به خوبی از به کارگیری دانشآموختگان در قالب کارورزی استقبال کرده است. خبرها حاکی از آن بود که سازمان نظام مهندسی کشاورزی، اعلام کرده حاضر به پذیرش ۳۰هزار کارورز در بخش کشاورزی است؛ بخش دامپزشکی ۵هزار نفر، حملونقل ۵ تا ۷هزار نفر و بخش تعاون پذیرای ۱۵هزار کارورز خواهد بود و سایر بخشها از جمله اصناف نیز از این طرح استقبال کردهاند.
اما اکنون دیگر خبری از آن همه استقبال نیست و آمارها از بلاتکلیفی فارغالتحصیلان شاغل در این طرح خبر میدهد. بسیاری از دانشجویان هم در شبکههای اجتماعی به این طرح انتقاد کردهاند. یک دانشجوی دانشگاه فردوسی مشهد در اینستاگرامش نوشته: «کارورزی همان طرح استادشاگردی دولت احمدینژاد است که دولت روحانی عنوان دیگری برآن گذارده و در صدد اجرای آن است.»
دانشجویان معترض هستند که دولت از طریق چنین طرحهایی، نیروی دانشآموختگان را به بهای ارزان و بدون برخورداری از حقوق پایهای از جمله حق تشکل و اعتراض، در اختیار کارفرمایان قرار میدهد.