نولان برای روایت داستان از رفتن به سمت روایتی خطی پرهیز کرده، چون حجم بالای اتفاقات، چنین امکانی به او نمیدهد. او با ساختار غیرخطی داستان، فیلم را از سالهای جوانی اوپنهایمر، از زمان داشتن شور عاشقانه و آرمانهای سوسیالیستی تا زمان سفید شدن موهایش دنبال میکند.